Het was een gewone ochtend. Eerst lekker ontbijten, opruimen. Nog natafelen met een bakje koffie.
We waren ons aan het bedenken wat we verder allemaal konden gaan doen. NEE, niet de Mont Ventoux op. Die hadden we intussen al zo vaak gezien.....
We konden een lavendelmuseum gaan bezoeken waar ze overheerlijke Lavendelhoning maakten, of bezichtigen van een of andere stad of dorp waar we dan een lekker hapje konden eten en drinken.
Eigenlijk was dit allemaal niet zo'n fijn idee. Bert zou dan weer veel gaan rijden, terwijl hij de volgende dag ook nog 1000 Km voor de boeg had.
Daarom stelde Bert voor om alles af te breken en richting Luxemburg te vertrekken en daar op een camping alles weer op te zetten.
We zouden daar ook van de rest van de dag kunnen genieten en dan de volgende dag richting Zuid Limburg vertrekken. Hij wist wel een leuke camping waar je lekker kon eten.
Nou, het idee van Bert leek me wel wat, want niets is zo fijn om weer thuis te zijn. En hoe eerder hoe liever want ik miste mijn liefje zo.
Nadat we besloten hadden om definitief naar Luxemburg te gaan, zijn we meteen gaan opruimen en hebben we Bert zijn Zweedse tank (= Volvo stationwagen) volgepropt.
Daarna wat campinggasten handjes geschud en bedankt voor het leuke gebaar (zoals de fles rosé die we hadden gekregen om mijn overwinning te vieren) en toen zijn we vertrokken.
Aan het begin van de reis hadden we al meteen file. In 3 uur 150 Km gereden. Het schoot maar niet op. Maar daarna, waren de goden ons goed gezind en konden we gelukkig flink doorrijden. Het is Bert zelfs gelukt om de file in Lyon te ontwijken.
Eenmaal onderweg zei Bert dat we misschien toch naar huis kunnen, want hij leek zich beter te voelen dan op de dag dat we vertrokken. Hij kon de rit wel aan.
TommieTommie gaf aan dat we rond 22 uur thuis konden zijn incl. de pauzes.
Ik natuurlijk blij, want ik miste mijn liefje wel erg, maar ik ging ervan uit dat we toch in Luxemburg moesten overnachten. Je weet immers nooit wat we onderweg gaan meemaken.
Door de regen in Luxemburg hebben we uiteindelijk de knoop gehakt en zijn we door gereden. Een tent opzetten en afbreken in de regen is niet echt een leuke bezigheid en ik was dolblij. Ik zou vanavond dus bij mijn liefje zijn....haha.
Eenmaal thuis aangekomen heb ik Anita, mijn vrouw, lekker doodgeknuffeld en onze vriendin Dorry een zoentje gegeven
Ondanks de mooie reis was ik enorm blij dat ik thuis was.
Daarna snel mijn spullen uit de auto gehaald, want Bert wilde ook snel thuis zijn.
Daarna heb ik even een lekker warm bad genomen en heb ik Anita en Dorry mijn ervaring van de vorige dag verteld en ongeveer om 24 uur kroop ik, met een voldaan gevoel, lekker onder de wol.