Weer

donderdag 14 juli 2011

Dag 2 - 14 juli

Het is vandaag 14 juli, de Nationale feestdag van Frankrijk.

Vanmorgen was ik om 6 uur wakker. Heb in de tent goed kunnen slapen.
Na het ontbijt zijn we met de auto de Mont Ventoux opgereden. Zo kon ik de route verkennen.

Het begin was op zich niks bijzonders, maar na ongeveer 3 kilometer begon het steeds indrukwekkender te worden.
Ik dacht al gelijk.....moet ik echt die stijle berg op????? en dat 22 kilometer lang.
Altijd heb ik er rekening mee gehouden dat het een hel moet zijn, maar nu ik het met eigen ogen gezien heb dan moet de hel een paradijs zijn.

Ondanks dat heb ik er veel zin in. Lijden zal ik, want ik wil de top perse bereiken, het MOET, desnoods kruipend.

Onderweg keek ik met respect naar al die zwoegende wielrenners, fietsers, zelfs wandelaars / hardlopers.......petje af voor hun.

Nadat we de top hadden bereikt zijn we rond gaan lopen, foto's gekiekt en een cafeetje gepakt.
Op de top was het heel erg koud. Het was namelijk rond de 10 graden. Daar moet ik dus ook rekening mee houden.

Daarna zijn we verder gereden naar een streek die "Gorges de la Nesque" heet. Zeer mooi en indrukwekkend...
Vervolgens gingen we naar Carpentras en hebben we genoten van een lekker maaltje in de McDonalds, zodat we ook even gratis konden internetten en deze blog even bijwerken.

Al met al een zeer geslaagde dag.

Morgen is de grote dag. Vanaf dat ik morgen opsta gaat bij mij de knop om en dan denk ik alleen aan eten en fietsen.
Nadat ik, hopelijk, de top heb bereikt, ben ik de normale Johnny weer.

Dag 1 - 13 juli

We vertrokken, vanuit Ubachsberg, vroeg in de morgen rond 5 uur.
Bert kwam later dan we gepland hebben, want zijn Tommie, zo'n navigatieding, hield ermee op. Hij kon dus pas vertrekken als hij dat ding aan te praat had gekregen.

Het was onderweg niet zo'n mooi weer, want de hele dag was het grijs en grauw, met enkele zeer dreigenden wolken en daardoor was er soms een korte wolkenbreuk. Echt niet prettig om te rijden.
Toen we nog zo'n 100 km moesten, begon de zon eindelijk te schijnen.

Dankzij mijn lief vrouwtje mochten we onderweg tijdens pauzes van haar lunchpakket genieten. Het waren lekkere broodjes inclusief gekookt eitje. Om de eieren beter te laten smaken zat er zelfs een zoutvaatje bij. Beter lunchpakket kun je, op zo'n dag, echt niet wensen. Lief hé.

Hoe meer we naar het zuiden reden hoe mooier de omgeving werd.
Uiteraard heb ik wat foto's gekiekt.

Eindelijk aangekomen, kregen we al de indruk dat het niet zo'n mooie camping was.
Toch maar even rond gekeken, bleek dat onze indrukken misplaatst was. Toen we zagen dat de wc's en douches opvallend netjes waren hebben we de knoop doorgehakt om op camping .... de komende 4 dagen te overnachten.

Aangekomen op onze plekkie, begonnen we de tent op te zetten.
Ik kreek instructie van Bert hoe je een tent kon opzetten. Ik stond ervan te kijken hoe eenvoudig en snel je zo'n tent kon opzetten. Ook de technologie van de campingwereld staat niet stil, hè.

Helaas kon ik niet meer internetten, want om een of ander reden heeft onze provider de aangepaste abonnement, voor vakantie in het buitenland, niet doorgevoerd.
Zojuist via gratis WiFi in Mc Donalds deze blog bijgewerkt.